‘İnsanın içinde iyilik ve kötülük olmak üzere iki potansiyel vardır. Hangisinin gerçekleşeceği koşullara değil, kararlara bağlıdır.’ demiş Viktor E.Frankl, İnsanın Anlam Arayışı adlı kitabında. Bu söz insan hayatının nasıl şekillendiğini ya da şekillenebileceğini çok güzel tarif ediyor aslında. Yaşadığımız hayat, zamanında vermiş olduğumuz kararların ete ,kemiğe bürünmüş halidir. İyisi, kötüsü, doğrusu, yanlışı kararın kendisinde saklıdır.
Hayatımızda verdiğimiz en önemli kararlardan biri meslek seçimidir. Kariyerimiz, sosyal statümüz ve hayat standardımız gençlik yıllarımıza denk gelen çağlarımızda vermek zorunda olduğumuz bu karara bağlıdır. Ailenizin size yakıştırdığı ya da aynı yaş grubunun çoğunluğunun tercih ettiği mesleklerin yanında sizde zaten var olan mesleği keşfedebildiyseniz ne mutlu size!
Peki siz mesleğinizde olanlardan mısınız yoksa yapanlardan mısınız ? Hangi meslekte olursak olalım ve yaşımız genç ya da ileri olsun fark etmez, zaman zaman hepimizin kendi kendine sorduğu soru budur .Sorunun daha net ve anlaşılır hali işimi seviyor muyum ?
Her insanın bir yeteneği olduğu gerçeğini kabul ediyorsak eğer , bu kişinin yeteneği alanında meslek sahibi olması kayıtsız, şartsız başarıyı getirir. Böylelikle kişi kendinde var olanı yaşadığı ve yaşayacağı hayata dahil eder. Yetenek elle tutulur, gözle görülür bir hal alır. Eğer yaptığınız işte olan biri olduğunuzu düşünüyorsanız sayılı şanslı insanlardansınız, değerini bilin. Çünkü dünya kendinde olanı keşfedememiş ya da olumsuz şartlar nedeni ile olanı varlığa çevirememiş insanlarla ile dolu.
İşte burada devreye mesleğinde yapanlar olarak tanımladığımız kişiler girer. Aradaki fark ne peki? Mesleğinde yapanlardansanız eğer iş hayatınızı yeteneklerinizden ziyade öğrenmişlikler ile idame ettiriyorsunuz demektir. Peki bu kötü bir durum mu ? Tabii ki değil. Ama kendinde var olmayanı öğrenmeye çalışmak zamanla insanı yorar ve mutsuz eder. Başarı ise var olanı yaşama yansıtamadığın için yapabildiğinin iyisi ile sınırlı kalır. Bu durum zaten mükemmel olmayan hayatlarımızda çoğumuz için yeterlidir.
İşte bu nedenle kırk yaş sonrası başlar ikinci baharlar . İkinci bahar sadece aşk demek değildir. İkinci bahar ,insan hayatında kendinde var olanı anlama, isteklerine fırsat verme noktasıdır. Bedensel olgunluğun yanında ruhsal olgunluk seviyesine ulaşan insan kendinde olanı yaşamına dahil ederek , çevresine gösterme heyecanına girer. Öğrenilmişliklerin hakim olduğu bir yaşamda var olanı ortaya çıkarmak yaşam kalitesini arttırır.
Hayatımızda kaç bahar olduğunu bilmiyoruz. Ama bizde olanı , kurmuş olduğumuz hayallerimizden kaynaklı olarak biliyoruz. Hayallerimiz var olanı gerçekleştirmekse eğer her dönem bizler için bahar olsun. Zaman dediğimiz şey kimsenin bilmediğidir. Bu bilinmezlikte hayat ile hayallerimizi baş başa bırakalım. Bırakalım ki bizde olan dahil olsun hayatımıza.
Sağlıkla kalın ;
